برای علی اصغر حسین (ع)

کودکی که پر کشید و رفت             خالی است جای کوچکش

خاک کربلا همیشـــــه ماند             تشنــه‌ی صــدای کوچکش

داشت غربـــتی همیشگی             چشـــــم آشنای کوچکش

تـــوی ذهـــن کربـــــلا هنوز             مانــده ردّپــــــای کوچکش

حـــرف‌هــــــای او بزرگ بود             مثل دســـت‌های کوچکش

ناخدای قلـــب‌های مـاست             قلــــــب با خدای کوچکش