کتاب آفرینش نیایش

جای خالیت عجیب این روزها به چشم می آید ! مخصوصا امروز که روز توست ! بر سر مزارت آمدم تا کمی از دلتنگی ام کم شود . اما نه چیزی از دلتنگی ام کم شد و نه حسرت دوباره دیدنت از بین رفت . و چقدر سخت بود وقتی دقیقه به دقیقه سنگت را می شستم اما باز غبار از بین نمی رفت . مثل دل من که غبار غم نبودنت همیشه رویش باقی خواهد ماند . پدر عجیب جایت خالیست ... ...

   به گواه تاریخ، آیین های مردم نشان از عظمت تمدن و غنای فرهنگ مذهبی و ملی مردم قزوین در زمانهای دور و نزدیك دارد، هرچند بسیاری از سنت های این آیین به دست فراموشی سپرده شده و یا به شكلی محدود برگزار می شود. برگزاری 'جشن باران' در پنجاهمین روز از بهار، از آیین های مذهبی است كه هر ساله گروههای مختلف مردم بویژه ساكنان محله های قدیمی شهر در آن شركت می كنند.  در این روز كه در نزد قزوینی ها به 'پنجاه بدر' معروف است، زمانی كه آفتاب به افول می گراید، عصر روز گذشت پنجاه روز از بهار مردم منازل خود را ترك می كنند و به مصلای شهر كه در جنوب قزوین قرار دارد رفته و آداب این روز را برگزار می كنند.  براساس برخی اسناد تا...

برای مامان مهربونم ... دنیای کودکی ام سرشار از طنین دل انگیز توست ،  تمام خاطرات کودکی ام را خط به خط با نام تو نوشته ام و همیشه تورا می ستایم.   مادر! در ستایش دنیای پرمهرت ، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود و گلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت. شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم و انگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم. مادر، بوسه بر دستان خسته تو جانم را زنده می کند و دیدار تو عشق را در دلم به ارمغان می آورد. ایمانم از دعای توست و خدایم را از زبان تو شناخته ام ، عبادت را تو به من آموخته ای ، مادر! ای الهه مهر. تو گلی خوشبو از بهشت خدایی که گلخانه دلم از عطر تو سرشار است ، از تبار فاطمه ای و گویی وجود تو را ...

      سال نو می شود . زمین نفسی دوباره می کشد . برگها به رنگ سبز در می آیند و گلها لبخند می زنند و پرنده های خسته بر می گردند و در این رویش سبز دوباره…من…تو…ما… کجا ایستاده ایم . سهم ما چیست ؟... نقش ما چیست ؟… پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟… زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان و چون همیشه امیدوار و سال نومبارک … ...

یادم باشد که زیبایی‌های کوچک را دوست بدارم حتی اگر در میان زشتی‌های بزرگ باشند یادم باشد که دیگران را دوست بدارم آن گونه که هستند نه آن گونه که می‌خواهم باشند یادم باشد که هرگز خود را از دریچه نگاه دیگران ننگرم که من اگر خود با خویشتن آشتی نکنم هیچ شخصی نمی‌تواند مرا با خود آشتی دهد یادم باشد که خودم با خودم مهربان باشم چرا که شخصی که با خود مهربان نیست نمی‌تواند با دیگران مهربان باشد                             ...

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک آسمان آبی و ابر سپيد برگهای سبز بيد عطر نرگس، رقص باد نغمه شوق پرستوهای شاد خلوت گرم کبوترهای مست   نرم نرمک می رسد اينک بهار   خوش به حال روزگار خوش به حال چشمه ‌ها و دشتها خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها خوش به حال غنچه‌های نيمه‌باز خوش به حال دختر ميخک که می خندد به ناز خوش به حال جام لبريز از شراب خوش به حال آفتاب ای دل من گرچه در اين روزگار جامه رنگين نمی‌ پوشی به کام باده رنگين نمی ‌بينی به جام نقل و سبزه در ميان سفره...

دنیا پر از سین است و شما می توانید از بی شمار سین های عالم، هر کدام را که خواستید بردارید. من اما از میان همه سین ها، سیمرغ را انتخاب می کنم.هرچند گنجشکی کوچکم و هرچند روی شاخه نازک زندگی نشسته ام اما دلم بی تاب پر زدن در هوای قاف است... بی تاب آن کوه بلندی که روی لبه جهان است و آنطرفش دیگر خاکی نیست و زمینی. و همه اش آسمان و همه اش ملکوت است. و به فکر آن درختم. آن درخت که سیمرغ بر آن آشیانه دارد و شاخه هایش تا دورترین نقطه آسمان رفته است. اگر سیمرغی هست پس گنجشک ماندن و بلبل ماندن و طاووس ماندن، گناه است. باید رفت و بسیار رفت. باید پر زد و بسیار پر زد تا آهسته آهسته سیمرغ شد. اگر سیمرغ را می خواهی باید سفر کنی و این سفری سخت است، ب...

دختر مهربونم ، گل شاد و خندانم  به روز عرفه، روز نیایش هم می گویند . برای این که روز عرفه روزِ دعا و روز راز و نیاز با خداست و نیایش ؛ یعنی دعا و صحبت با خدا، یعنی هر چه دلمان می خواهد به خدای مهربانمان بگوییم و از او بخواهیم، یعنی مناجات با خدا، روز عرفه، روز نیایش ، روز درد و دل کردن با خدا، روز خوبی و خوبی ها، یک روز خوب از روزهای خوب خداست. روز عرفه روز بزرگی است که باید تمام سال، منتظر رسیدنش باشیم. نیایشم ، خوشحالم که این اسم زیبا رو برات انتخاب کردیم ... زانو بزن! اینجا آستان خاکساری ست، اینجا بلندمرتبه ترین نقطه تعالی انسان است. این سجده گاه، این خاک، این صحرا... . این صحرا، صحرای عرفات است و تو حاجی کع...