کودکی
کودکیها رفتند، چه ز ما باقی ماند ؟ دلخوشیهامان کو؟ چه ز ما جاری ماند؟ ما چه دلخوش بودیم ، مست از بازی خویش همه با هم یکرنگ ، یکدل و دوست و خویش گریه و خنده مان ، پر ز زیبایی بود بازی و اشکنکش، وه چه رویایی بود گویی از شادیمان یک جهان میخندید میشد انگار هنوز خواب زیبایی دید بعد از آن شو رو شری ، که به پا میکردیم وای!کفشهای بزر گی ، که به پا می کردیم بعد از آن ولوله ها ، که به پا میکردیم خسته بودیم ولی ، ما چه ها میکردیم گذشت افسوس چه زود آنهمه بود و نبود با همه سختی ها ، زندگی زیبا بو...